نوشته یکی از دوستان:

                                               بسم الله الرحمن الرحیم

                                            بسم رب الشهداء و الصدیقین

قبل از آنکه بنویسم شهید محبی کیست باید بدانیم که شهادت چیست و شهید کیست کلمه شهید بزرگترین بار معنی را در بر دارد در لغت بمعنای حاضر و ناظر . بمعنای گواه و گواهی دهنده و نیز به معنی محسوس و مشهود کسی که همه چشمها به اوست شهادت در فرهنگ و مذهب مالک حادثه خونین و ناگوار نیست مرگ دلخواهی است که مجاهد با همه آگاهی و همه منطق و شعور و بیداری و بینایی خویشتن خود انتخاب می کند شهادت در فلسفه انسان شناسی ما نیز مفهوم ویژه ای دارد انسانی که ترکیب لجن و روح خداست ترکیبی از پست ترین و عالی ترین علو است با عملی ناگهان بشکل انقلابی بودن پست خویش را در آتش یک عشق و یک ایمان می افکند و یکپارچه خدائی و یک پارچه نور اهورائی می شود پس شهادت در فرهنگ ما یک درجه است و نه یک وسیله ، خود هدف است و اصالت حرکتی بسوی قله معراج بشریت

مرحوم دکتر علی شریعتی جمله زیبایی دارد که می گوید :

آری این حسین کیست ؟ حسین همان مصداق تمام معنای شهید است.

"السلام علیک یا سید الشهداء"

پیامبر اسلام می فرمایند :

"فوق کل ذی برب ، حتی یقتل الرجل فی سبیل الله فاذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بر"

(بالاتر از هر نیکوکاری – نیکوکار دیگری است تا آنگاه که مرد در راه خدا شهید شود همین که در راه خدا شهید شد بالاتر از او نیست)                     اصول کافی ج 2/ص348

کمال مطلق بدون شهادت و رابطه مستقیم تکامل با جهاد و تلاش و سختی دیدن سبب شده که در متون اسلامی بزرگترین ستایشها از مقام شهید شود و حتی شهادت بعنوان مهمترین اعمال و بالاترین مراحل تکامل عملی معرفی گردد .

اما شهید محبی حجه السلام ورقا محبی در سال 1314 در شهرستان مشگین شهر در میان یک خانواده معتقد و مذهبی دیده به جهان گشود پس از گذراندن دوره تحصیلات ابتدائی و مقدماتی جهت ادامه تحصیلات به حوزه علمیه قم رفته و علوم سطح را در حوزه به پایان رسانید پس از گذشت چند سال وارد دوره خارج فقه و اصول گردید و در محضر علماء و مراجع بزرگ قم به کسب فیوضات علمی و اخلاقی مشغول شد .

شهید والا مقام حجه الاسلام و المسلمین محبی پس از یک سری دوران پر تلاش تبلیغ جهت تحکیم احکام عالیه اسلام در قم و شهرستانهای دیگر میهن اسلامی در سال 1363 وارد دستگاه خطیر قضائی گردید و در آن نهاد مقدس خدمت خالصانه خود را شروع کرد ابتدا به عنوان دادرسی دادگاه مبارزه با منکرات مشغول کار شد و سپس به عنوان قاضی محاکم کیفری در تهران منصوب گردید شهید محبی در صحنه قضاوت انسانی پر تلاش و خستگی ناپذیر بود .

از مسائل و جریاناتی که به سادگی نمی توان گذشت و او در راس آنها بوده و ایفای نقش می گردد مسائل مربوط به قبل از انقلاب اسلامی است وی دارای سوابق بسیار درخشان مبارزاتی علیه رژیم ستم شاهی می باشد در زمان انقلاب سخت کوش و خود از ارکان مبارزاتی محسوب می شد .

یکی از خصلتهای بارز ایشان فداکاری ،حس انسان دوستی و کمک به انسانهای محتاج بود و چنین برخورد کریمانه وی با هر مسائلی را ما بارها از وی سراغ داریم از دیگر خصوصیات وی قاطعیت و برندگی و دلیری اش بود هنگامی که تشخیص می داد چیزی حق و به نفع اسلام و انقلاب است گستاخانه و بی واهمه وارد عمل می شد و تا پای جان ایستادگی می کرد شهید محبی جنگ را سرلوحه امور می دانست و از تلاش پشت  جبهه در جهت کمک به جهادگران فی سبیل الله غافل نمی گشت و با همین اعتقاد بود که در پشت جبهه تاب نیاورد پس بار سفر بسته شد و یاران همه آماده شدند و گوئی پیک خداوندی به آنان الهام کرده بود که بسوی معشوق می روند و لحظه ای کوتاه برای آنان بسان سال می نمود و سرانجام بر سرعشق خود راهی کربلای ایران خوزستان تطهیر یافته از خون حسینیان زمان گردید .

در روز اول اسفند 1364 همراه دیگر همرزمان خود در آسمان خونرنگ شهر اهواز هدف آتش خصم بعثی زبون قرار گرفت و روح پاکش از دنیایی که سجن المومنش خوانده اند از زندان جدا شد آری محبی رفت و کوله باری از مسئولیت را بر عهده همه ما گذاشت.                                                                                                                                                                            یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

                                       والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

به نقل از یکی از دوستان شهید:

شهید بزرگوار ویژگیهای اخلاقی بارزی داشتند که آن ویژگیها برای کسانی که با آن شهید آشنا بودند بسیار جالب بود گر چه قلم را یارای توصیف ویژگیهای آن شهید نیست اما به گوشه ای از آن اشاره می شود .وی در صحنه اجتماعی اخلاق پیامبرگونه و مردمی داشت او به قدری برخورد اجتماعیش پسندیده بود که پست ترین افراد کسانی که نه انقلاب و نه مکتب را باور داشتند در برخورد با وی جذب رفتار و گفتار او می گشتند .