خودش به سراغ مردم می رفت و منتظر نمی ماند که مردم به سراغش بیایند. بافقرا هم نشینی داشت و می گفت:من فلان روز به منزل شما می آیم.یعنی به یک شکل خیلی خودمانی برخورد می کرد. خودش به سراغ مردم می رفت و مردم را دعوت و آگاه می کرد. می گفت :ما وظیفه داریم ؛ زیرا ما مسلمانیم و از مسلمانی آنچه که باید داشته باشیم نداریم .بیایید دقت کنید چه کسی بر ما حکومت میکند. سعی می کرد که مردم، آگاه بار بیایند ، هدف را بفهمند، اسلام را بشناسند، دین را بشناسند و باعقاید و ارزشهای اسلامی بیشتر آشنا شوند.خیلی مخلص بود .مظلوم هم بود. سخنرانی که می کرد و می خواست اسم شاه را نبرد، مثلا می گفت ملا جعفر.

                                                                                                                                                 برگرفته از کتاب یک قدم تا خدا